‘Bedrijven kunnen zomaar luchtwassystemen kopiëren op basis van RAV-lijst’
Waayer legt uit hoe de kostbare en ingewikkelde procedure verloopt om met een systeem op de RAV-lijst te komen; om vervolgens te constateren dat iedereen dit systeem kan kopiëren en zonder onderzoek mag verkopen als een systeem dat op de lijst staat.
“Wat is er aan de hand? Als fabrikant moet je om een luchtreinigingssysteem op de agrarische markt te kunnen brengen op de RAV-lijst staan. Om op de lijst te komen, moet je een aantal fases doorlopen zoals het aanvragen van een proefstalstatus. Hiervoor moet een meetplan worden opgesteld en een officiële aanvraag worden ingediend. Dit is dermate ingewikkeld en specialistisch dat je hiervoor hulp moet inhuren. De kosten bedragen ongeveer 10.000 euro en er wordt getoetst door de Technische Adviescommissie RAV. Als je geluk hebt, slaag je in één keer anders moeten er aanvullingen komen. Dit hele proces duurt minimaal een jaar; meestal langer. Als je dan eindelijk een proefstalstatus krijgt, hangt daar een voorlopige geurreductiefactor aan van meestal 70 procent. Dit wordt namelijk geëist door de gemeentes. Wanneer je een 70 procent score hebt behaald, kun je de markt op. Dan heb je drie jaar de tijd om aan te tonen dat je de voorlopige factor ook daadwerkelijk haalt. Dit doe je door bij twee stallen officiële metingen te laten uitvoeren door een erkend bureau, bijvoorbeeld Eurofins. Deze kosten liggen tussen de 80 en 100.000 euro. Wanneer de metingen klaar zijn, krijg je een officieel meetrapport. In sommige gevallen kan deze procedure wel zes jaar duren. Als de procedure is afgerond, kom je op de RAV-lijst. Maar dan begint het probleem: je systeem staat niet op je naam, maar er wordt beschreven hoe het globaal in elkaar steekt. Nooit helemaal exact natuurlijk, want anders geef je alles prijs. Het vreemde is nu: als iemand jouw systeem nabouwt volgens de summiere beschrijving in de RAV, dan voldoet hij aan de wet. Afgezien van de investerings- en onderzoekskosten kan iemand anders mijn systeem kopiëren, maar dit bedrijf weet totaal niet hoe het systeem precies is opgebouwd. De kans dat dit bedrijf een systeem bouwt dat niet volledig functioneert en het zorgvuldig gemeten rendement behaalt door bijvoorbeeld niet het juiste besturingssysteem, is groot. Is het dan raar dat er veel systemen in de markt zijn die niet functioneren? Dit soort ‘mazen in de wetgeving’ moeten veel beter onder de aandacht worden gebracht, want het brengt de sector veel schade toe en drijft bedrijven die in gedegen onderzoek geïnvesteerd hebben tot wanhoop.”
Lees het hele artikel over het WUR-rapport en luchtwassers in het vakblad Pig Business van donderdag 3 mei. Ontvangt u het vakblad Pig Business nog niet? Vraag dan hier een gratis proefnummer aan.
