Canadezen willen varkensvoer uit steenkool halen

Strikt genomen is het geen nieuwe technologie – onderzoek naar de techniek vond plaats vóór de energiecrisis van de jaren 70 en 80, maar economisch was deze techniek destijds niet rendabel, een commercieel bedrijf in waterstof benaderde een aantal jaren geleden de universiteit met het verzoek om de technologie nieuw leven in te blazen en te evalueren of de overtollige methanol uit de kolenvergassingsprojecten gebruikt kon worden.

Vergassing steenkool

Vergassing van steenkool is het verwarmen van ondergrondse steenkoollagen om gassen zoals waterstof te winnen, die doorgaans worden gebruikt voor energieproductie. Bij dit proces komen CO2-emissies vrij, maar die kunnen worden afgevangen en ondergronds worden opgeslagen om koolstofarme waterstof te produceren. Deze koolstofemissies kunnen echter ook worden gebruikt om andere chemicaliën te maken, waaronder methanol, dat eveneens kan worden gebruikt als energiebron, of in dit geval als grondstof voor eencellige organismen.

Methanolminnende bacterie

Het onderzoeksteam van de Universiteit van Alberta werkt met een primitieve, methanolminnende bacterie die een hoogwaardig eiwit produceert zonder dat genetische modificatie nodig is. Wetenschappers hebben in het verleden al met deze bacterie gewerkt, maar het Canadese onderzoeksteam heeft een ​​fermentatietechniek ontwikkeld die efficiënter is dan de technieken die in het verleden werden gebruikt.

Biggen- en kippenvoer

Een eerste analyse suggereert dat de bacterie een hoogwaardig, potentieel zeer goed verteerbaar eiwit produceert, vergelijkbaar met vismeel. De Canadezen hopen dat dit eiwit aan kippen of biggen kan worden gevoerd die risico lopen op diarree na het spenen als ze eiwitten van lagere kwaliteit krijgen. Het resulterende eiwit zou volgens de onderzoekers ook een aantrekkelijk milieuprofiel kunnen hebben, omdat het minder landgebruik vereist en de CO2-uitstoot voorkomt die gepaard gaat met het bemesten en transporteren van gewassen zoals sojabonen.

De onderzoekers werken aan het opschalen van hun fermentatietechnologie om voldoende eiwitten te produceren voor gebruik in een voederproef. Ze hopen de verteerbaarheidsstudies binnen een jaar af te ronden en de groeiproeven binnen twee jaar.