‘Pachtcontracten moeten geldig blijven’

‘Voor pachters is dat een zaak van rechtszekerheid, onder andere met betrekking tot de door hen gedane investeringen,’ zo laat voorzitter Piet van der Eijk weten in een brief aan de staatssecretaris.

‘Een tweeslachtig systeem’

Dijksma liet de Kamer eerder deze maand weten dat zij achter een op haar verzoek gemaakte analyse van prof. Bruil staat. Bruil constateerde dat er afgelopen jaren ‘een tweeslachtig systeem’ is ontstaan.

Aan de ene kant is er de reguliere pacht met veel bescherming voor de pachter en relatief lage pachtprijzen, aan de andere kant de (snel populair wordende) geliberaliseerde pacht met nauwelijks bescherming voor de pachter, grote contractvrijheid en betrekkelijk hoge pachtprijzen.

Nieuwe pachtregeling

Dijksma deelt de conclusie van Bruil dat er beter een nieuwe pachtregeling kan komen met als uitgangspunt dat pachters en verpachters zoveel mogelijk zelf hun zaken onderling kunnen regelen. Dat betekent liberalisering maar volgens Dijksma wel met bescherming voor de pachter en stimuleren van duurzaam grondgebruik als dat nodig is.

In het Akkoord van Spelderholt, een overleg op het ministerie met alle betrokken partijen werd het nieuwe systeem onderschreven tot tevredenheid van de staatssecretaris; ‘Overeenstemming is nooit eerder unaniem geweest.’

Onbeperkt overgangsrecht

Ook de BLHB-voorzitter juicht het akkoord toe maar maakt een voorbehoud; ‘Het is een deelakkoord omdat geen overeenstemming is bereikt over het overgangsrecht voor zittende reguliere pachters. De BLHB heeft voor nieuw af te sluiten reguliere pachtovereenkomsten van pachtvrije grond ingestemd met vrije pachtprijzen.'

'Wij zijn samen met LTO en NAJK voorstander van het volledig in stand laten van het huidige stelsel van reguliere pacht, inclusief pachtprijsbepaling, dus onbeperkt overgangsrecht voor bestaande pachtcontracten.’

Oneens met Dijksma

Van der Eijk is het daarom niet eens met Dijksma. Zij noemt het ongewenst dat zittende pachters (en hun opvolgers) onbeperkt een beroep kunnen blijven doen op oude rechten omdat zoiets niet eerlijk zou zijn voor de verpachters.

‘Dit snijdt geen hout. Er is al een groot waardeverschil tussen de grond van een verpachter die tot verpachting van pachtvrije grond overgaat en de grond van de zittende reguliere verpachter die verpachte grond bezit of verkregen heeft.’

Akkoord van Spelderholt

Volgens de BLHB-voorzitter kan beter de ongelijkheid tussen de fiscale behandeling van particuliere verpachters en van institutionele verpachters weggenomen worden; ‘Ook daarover is overeenstemming bereikt in het akkoord van Spelderholt. Het zou de staatssecretaris sieren om zich ook daarvoor in te zetten.’