Trump wil geen vergaande handelsverdragen landbouw

In de staten Iowa en North Carolina waar veel varkenshouders wonen, is Trump als winnaar uit de bus gekomen. Voor hen is het nog maar de vraag of de keuze voor Trump een goede is, want de nieuwe president is geen voorstander van vergaande handelsovereenkomsten.

Een groot gedeelte van de wereld is teleurgesteld dat Trump de verkiezingen gewonnen heeft. Zijn aanstelling zou wel eens de aanzet aan rechtste groeperingen kunnen geven om nog nadrukkelijker hun boodschap te verkondigen. Maar afgezien van de teleurstelling, wat betekent de Trump voor de Amerikaanse landbouw en welke gevolgen kan dit hebben voor de Europese boeren?

Tijdens de verkiezingsrace heeft Trump meerdere malen aangegeven geen voorstander te zijn voor vergaande handelsovereenkomsten, zoals de TTIP en TTP (voor Azië). Met Trump als president zullen deze overeenkomsten waarschijnlijk nooit ondertekend of geratificeerd worden.

Net als in Europa zagen veel Amerikaanse boeren deze vergaande overeenkomsten als een bedreiging. .Tegelijkertijd is Trump tegen de hoge importtarieven die landen op Amerikaanse producten berekenen. Die tegengestelde visie zou wel eens kunnen betekenen dat Amerika zijn grip verliest op de wereldmarkt voor onder andere varkensvlees in Japan en China. Tegelijkertijd is hij ‘goede vriendjes’ met Poetin en deze ‘vriendschap’ zou wel eens een positieve invloed kunnen hebben op de export van landbouwproducten naar Rusland, waardoor de Russische boycot tegen Europa kan blijven bestaan.

Junk Food
De export van Amerikaanse landbouwproducten kan een nog verdere dip krijgen, omdat Trump geen aanhanger is van de door mensen veroorzaakte klimaatverandering. De verwachting is dat hij geen strengere milieumaatregelen zal implementeren. Daarnaast eet hij graag ‘junk food’ en heeft hij geen boodschap aan ‘gezondheidsgoeroes’, die pleiten voor minder chemicaliën, groeihormonen of antibiotica.
De Trumpfamilieleden zijn daarnaast fervent jagers en hebben een broertje dood aan dierwelzijnsorganisaties. De kans dat op het vlak van dierwelzijn strengere regels voor de Amerikaanse veehouders komen, is daarmee ook klein.

Wantrouwen
Deze houding kan ervoor zorgen dat Amerika zich langzaam uit de wereldmarkt prijst, omdat de wereldconsument met steeds meer verantwoordelijkheid zijn producten koopt. Nu al ondervindt de Amerikaanse export in varkensvlees hinder door het gebruik van groeihormonen en bestaat er een wantrouwen tegen Amerikaans varkensvlees. Dat wantvertrouwen zal eerder toenemen dan afnemen onder het bewind van de presidentiele miljardair.

Minder export van landbouwproducten betekent ook dat Amerika minder zal importeren, omdat er meer producten in eigen land afgezet moeten worden. Voor Europa, en vooral de Nederlandse varkenshouderij, heeft dit weinig impact, omdat er al weinig varkensvlees (vooral spare ribs) naar Amerika ging. Voor de Amerikaanse boer kan dit betekenen dat ze worden geconfronteerd met lage prijzen door een beperkte afzet en overproductie, waardoor een aantal boeren genoodzaakt zal zijn om te stoppen.

Bovendien valt de retoriek van Trump over Spaanssprekende illigalen en a 'great wall' met de grens niet in goede aarde bij de Mexicanen en een groot gedeelte van de Amerikaanse export van varkensvlees gaat naar dat land. Afgelopen periode leefde de export weer op, maar wellicht zal het presidentschap van Trump ook hier een negatieve impact kunnen hebben. 

Onvoorspelbaar
De wereld mag dan twijfel en teleurstelling voelen bij president Trump, voor de Europese landbouw lijkt dit een positieve uitwerking te hebben om hun grip op de wereldmarkt verder te verstevigen. Maar Trump heeft al vele malen laten zien dat hij zijn mening en standpunt honderdtachtig graden kan draaien. Hij heeft bovendien elf landbouwadviseurs aangesteld, die veel ervaringen hebben en verschillende standpunten innemen.

Tijdens zijn regeerperiode kan hij dus tot totaal andere inzichten komen. Dat maakt een prognose, over de impact die zijn aanstelling heeft op de agrifood wereldmarkt, ook onvoorspelbaar. En net als in de tijd van Ronald Reagan, waar de wereld ook ongelukkig over was, bleek achteraf dat deze voormalige acteur niet eens zo’n slechte president was, die uiteindelijk wel zijn verantwoordelijkheid droeg.