Marcel Crok: „Parijse klimaatafspraken kunnen de vuilnisbak in”
Samen met wetenschappers Jaap Hanekmap en Matt Briggs presenteerde Marcel Crok afgelopen winter een vernietigend rapport over ammoniak in Nederland. De concentratie ammoniak in de lucht in Nederland liet sinds 1993 geen duidelijke dalende of stijgende trend zien. Het kostbare ammoniakbeleid dat 25 jaar geleden in gang is gezet, bleek volgens hen dan ook totaal niet effectief.
Doodzonde
Dat de politiek afgelopen jaar niet heeft geluisterd, laat het Brabants beleid zien. Ook hier was sprake van een zekere symboolpolitiek en werden niet alle feiten op de Brabantse provincietafel gelegd om tot een redelijk en realistisch beleid te komen. Bovendien durfde geen enkele politicus met de vuist op tafel te slaan en openlijk te bekennen dat het niet om feiten maar om symboolpolitiek ging.
Ontkennen van milieuproblematiek, ook al is dit niet op feiten maar emotie gebaseerd, is een politieke doodzonde. Iets soortgelijk is ook aan de hand met het klimaatbeleid. Er worden volgens Crok miljarden uitgegeven aan CO2 maatregelen die niet of nauwelijks effect zullen hebben of waarvan niemand welk precies effect deze sorteren.
Adaptief beleid
Het is volgens hem beter om een adaptief beleid toe te passen ofwel een beleid dat investeert in de gevolgen van de klimaatverandering. Want Crok ontkent niet dat er sprake is van een verandering alleen vindt hij dat dit niet zomaar of alleen op het conto geschreven kan worden van menselijke activiteit. Er wordt nauwelijks rekening gehouden met andere factoren, die het klimaat kunnen beïnvloeden.
Een stoeptegel in de stad heeft volgens hem een effect. De gemiddelde temperatuur in de stad ligt ook hoger, maar hoeveel effect heeft dit daadwerkelijk op het klimaat en hoeveel effect heeft CO2 op het klimaat, vraagt Crok zich openlijk af? Niemand weet het en niemand weet of de aarde daadwerkelijk met een paar graden verhoging naar de verdoemenis gaat.
