Verwetenschappelijking is varkenshouderij niet opgelegd

De Nederlandse varkensfokkerij heeft in de twintigste eeuw een grote metamorfose doorgemaakt. Van een bijzaak op de meeste boerderijen, die maar door weinig mensen serieus werd genomen, werd het tot één van de belangrijkste takken van de Nederlandse veeteelt. Tegelijkertijd is wetenschap een steeds grotere rol gaan spelen in de praktijk van het fokken van varkens. Een varkensfokker kan tegenwoordig niet zonder kunstmatige inseminatie, computer en ultrasone spekdiktemeting. De fokschema’s die hij gebruikt zijn in overeenstemming met de wetten van de genetica.

Lineaire ontwikkeling

Promovendus Van der Laan laat zien dat de grotere rol van wetenschap in de varkensfokkerij geen lineaire ontwikkeling was waarbij de kunst van het fokken langzamerhand werd vervangen door de rationaliteit van de wetenschap. Fokkers, wetenschappers en andere belanghebbenden deelden het idee van een noodzakelijke modernisering van de fokkerij, met daarbij een centrale rol voor wetenschap en technologie. De verwetenschappelijking was een vanzelfsprekende ontwikkeling en is niet door wetenschappers en beleidsmakers aan boeren opgelegd.