Noodsignalen varkenssector in Verenigd Koninkrijk en België

De Engelse varkenshouderij heeft te maken met de slechtste resultaten ooit. Het verlies bedroeg circa 24 pond (ruim 20 euro) per vleesvarken in het tweede kwartaal van 2021. Gedurende het eerste kwartaal waren de resultaten al net zo desastreus. Dit leidt tot extra stoppers of failliete bedrijven in de sector.

De negatieve ontwikkeling is voornamelijk het gevolg van stijgende voerkosten, omdat sprake is van wereldwijde stijgende en hoge prijzen voor granen en oliehoudende grondstoffen. Tegelijk stegen op het Britse eiland zowel de arbeidskosten als de vaste kosten ten opzichte van het eerste kwartaal.

Opvallend genoeg stegen de varkensprijzen licht in de loop van 2021. De gemiddelde prijs bedroeg in het tweede kwartaal circa 1,32 euro, ten opzichte van het eerste kwartaal een stijging van bijna 8 eurocent. De prijzen zijn ten opzicht van 2020 echter met ruim 11 eurocent gedaald. Analisten bezien met zorg de ontwikkelingen, omdat de periode van diepe verliescijfers lang aanhoudt en er weinig zicht op verbetering is. Ten opzichte van deze berekende resultaten kan een goede inkoopstrategie vooor het voer er wel toe leiden dat de verliezen lager liggen. De stijgende arbeidskosten heeft onder andere te maken met de hogere inflatie in Engeland door de Brexit en het moeilijk beschikbaar zijn van arbeid voor de varkenssector.

Uit Ierland komen dezelfde signalen over de bijzonder slechte ontwikkelingen. Dit ondanks een succesvolle export en naar verhouding hoge prijzen voor het varkensvlees. Echter de stijging van vooral de voerkosten hakt er zo stevig in dat varkenshouders 5 tot 10 eurocent per kilo te kort komen.

De Belgische pers spreekt over de varkenshouderij als een sector in nood. Gedurende 2021 daalde de voerwinst op de zeugenbedrijven en de gesloten bedrijven. De lage biggenprijzen zorgen er voor dat op de vleesvarkensbedrijven de voerwinst van fors negatief richting nul gaat. Echter de marge per vleesvarkens blijft nog steeds fors negatief.