Limburgse boerenzoon Ger Koopmans nieuwe voorman LTO Nederland

De 61-jarige Limburger volgt Sjaak van der Tak op, die aan het begin van het jaar stopte toen zijn bestuurstermijn erop zat. Met de komst van Koopmans haalt LTO na Van der Tak opnieuw een ervaren CDA-bestuurder in huis.

Politieke bagage

Koopmans is boerenzoon en had van 1987 tot 1997 een melkveebedrijf met zijn ouders in maatschap. In 1987 werd hij lid van het CDA. Na de gemeenteraad (1990 -1999) en het wethouderschap (1994 - 1998) in de gemeente Arcen en Velden, stapte hij over naar de provinciale politiek als lid van de Staten in Limburg (1999 - 2003). Daarna trok de polticus naar Den Haag, waar hij tien jaar lid was van de Tweede Kamer voor het CDA (2002 - 2012). Na een jaar als waarnemend burgemeester bekleedde Koopmans acht jaar lang (2014 - 2021) de functie van gedeputeerde in Limburg.

In het laatste jaar van zijn bestuursperiode kwam hij in opspraak, omdat Koopmans zich als gedeputeerde zou hebben ingespannen voor een baggerbedrijf, waar de polticus destijds ook commissaris van was. De belangenverstrengeling werd niet bewezen, maar het hele college in Limburg trad toen wel terug naar aanleiding van meerdere affaires.

Taken bij LTO

Naast de politieke functies, was Koopmans veertien jaar bestuurlijk actief in verschillende functies voor de Limburgse Land- en Tuinbouw (1989 - 2002). De laatste negen jaar nam hij plaats in het hoofdbestuur. Van 2013 tot 2014 was de boerenzoon tevens voorzitter van de landelijke LTO-vakgroep Kalverhouderij.

Ervaren bestuurder

Bestuurslid Dirk Bruins is verheugd met de komst van de nieuwe voorzitter: „Met Koopmans haalt LTO een ervaren bestuurder in huis. Verbindend in de omgang, zeer enthousiast over de land- en tuinbouw, met een groot hart voor boeren en tuinders. Koopmans is een boerenbestuurder pur sang en een uitstekend ambassadeur voor onze leden en onze vereniging.”

Koopmans start per 1 april als LTO-voorzitter. Dirk Bruins: „Koopmans begint in een periode die voor boeren onzeker en onrustig is. We wachten op een nieuw kabinet en Europese verkiezingen staan voor de deur. Tegelijkertijd staat het water bij boeren en tuinders aan de lippen. Regelgeving uit Brussel en Den Haag blijft opstapelen.”

Europese voedselvoorziening

Als voorbeelden van tekortschietend beleid noemt Koopmans de onhaalbare en onwerkbare manier waarop Europese richtlijnen uitgewerkt zijn. Koopmans: „Goed beleid moet beginnen met een strategische Europese visie over onze landbouw en voedselvoorziening op lange termijn. Die mis ik. Ook nationaal is er werk aan de winkel: waar blijven de regelingen voor boeren die willen investeren in hun toekomst? Waar blijft de uitwerking van het toekomstige verdienvermogen van onze boeren en tuinders – en hoe verhoudt dat zich tot Europese handelsverdragen? We leven steeds meer in een land waarin burgers mogen consumeren wat we niet mogen produceren. Dat moet anders!”