Politiek en beleid

Uiterlijk 12 mei moest Noord-Brabant de stikstofuitstoot van het Logistiek Plan Moerdijk gecompenseerd hebben, schrijft Wim van de Donk naar de andere provinciebesturen. Het opkopen van boerderijen in het hele land was de enige manier om dat te doen.

Het Landbouw Collectief is zwaar teleurgesteld in de uitkomst van het overleg vanmorgen met landbouwminister Carola Schouten.

Het opkopen van veehouderijen in heel Nederland door Noord-Brabant is ethisch misschien discutabel, maar landbouwadvocaten stellen dat deze praktijken juridisch door de beugel kunnen. Zolang er nog maar geen externe saldering plaatsvindt.

Stikstofdepostiedoelen in Natura 2000-gebieden zijn zelfs onhaalbaar, wanneer alle veehouderijen in een straal van 10 kilometer om het gebied heen worden gesaneerd. Dat kost bergen geld en heeft relatief weinig effect.

Als Provincie Brabant gekozen had voor salderen met stikstofoxiden (NOx) voor het realiseren van Logistiek Park Moerdijk, dan moesten er zeer veel rechten ingetrokken worden van stikstof uitstotende industriële bedrijven.

Cowboygedrag, noemen Jaco Geurts (CDA) en Carla Dik-Faber (CU) het opkopen door de provincie Noord-Brabant van landbouwbedrijven om zo het inpassingsplan voor Moerdijk mogelijk te maken. Zij hebben hierover vragen gesteld aan minister Schouten.

Provincie Brabant heeft met zes veehouderijen overeenkomsten gesloten om stikstofruimte te kopen voor het Logistiek Park Moerdijk. Daarvan liggen er slechts twee in Brabant. De andere vier liggen in andere provincies, waaronder in Noord-Holland.

Het aandeel vervuilende stoffen, waaronder koolstofdioxide en stikstofdioxide, is met 20 tot 60 procent afgenomen sinds de uitbraak van het coronavirus in Nederland. Dit blijkt uit analyse van satellietbeelden door het KNMI.

De afgelopen dagen is er veel onrust ontstaan over een publicatie van de spoedwet stikstof en een voorstel van de provincie Friesland over het uitwisselen van ammoniakrechten van de landbouw naar ruimte voor bouw en industrie. Sieta van Keimpema legt uit.

Als ondernemer wil je niet afhankelijk zijn van overheden, maar in situaties met grote calamiteiten die buiten het ondernemersrisico vallen, is een vangnet erg prettig. Boeren lijken toch vooral hun eigen broek op te moeten houden.